– Zadzwoniliśmy na policję po prostu, bo tak trzeba. To nie była nasza własność – opowiadają trzynastolatkowie, którzy wczoraj znaleźli portfel z pieniędzmi. Igor i Kacper wydają się być zdziwieni, że tyle osób zainteresowało się ich gestem.

Chłopcy to uczniowie klasy 6b w Szkole Podstawowej nr 9 im. Henryka Sienkiewicza w Siedlcach. Mówią, że wczorajszy dzień zapamiętają na długo.

– Skończyliśmy dorabiać lekcje u mnie w domu i wyszliśmy na rower, żeby spotkać się z pozostałymi kolegami. I po drodze jakoś tak się stało, że znaleźliśmy ten portfel, który leżał na ulicy – tłumaczy nam Kacper. – Były tam dokumenty i pieniądze. Nie liczyliśmy ich tylko od razu pojechaliśmy w stronę sklepu na Nowy Świat i tam zadzwoniliśmy po policję – dopowiada Igor.

– We wskazane przez chłopców miejsce natychmiast pojechał patrol – przyznaje Jerzy Długosz, oficer prasowy siedleckiej policji. – Policjanci dojechali na miejsce i potwierdzili, że nie jest to żaden dowcip. Funkcjonariusze odebrali portfel, a następnie oddali właścicielowi, którym był 63–letni rencista – dodaje.

O zachowaniu młodych siedlczan szybko poinformowały lokalne media, a ich najbliżsi i znajomi gratulowali postawy. Kiedy dzisiaj Igor i Kacper zjawili się w szkole, miłe słowa usłyszeli nie tylko od kolegów i koleżanek, ale także od dyrekcji szkoły.

– To co zrobili nasi uczniowie jest czymś wspaniałym – podkreśla Hanna Wójcik, dyrektorka Zespołu Szkół nr 1 w Siedlcach. – Chłopcy są zaskoczeni zamieszaniem jakie wokół nich się stworzyło. Oni nie oddali pieniędzy, żeby wzbudzić zainteresowanie, oni po prostu tak zostali wychowani. Myślę, że ich rodzice wykonali swoje zadanie w 200 procentach. Cieszę się, że to uczniowie naszej szkoły i mam nadzieję, że ta postawa będzie przykładem dla innych.

Z gratulacjami do szkoły zadzwonił prezydent Siedlec i komendant policji. Ten pierwszy spotka się z nastolatkami jutro, a uczniowie „Dziewiątki” otwierają szeroko oczy.

– My myśleliśmy, że nikt się o tym nie dowie, no może panowie policjanci powiedzą nam „super”, ale teraz, po tym wszystkim, jesteśmy w szoku – mówią. – Czy zrobilibyśmy to jeszcze raz? Oczywiście. Bo tak po prostu trzeba – twierdzą.